Avustralyalı Bilim İnsanlarından Çığır Açan Bulgu: Süper Solucanlar ve Plastik Geri Dönüşümü
Avustralyalı bilim insanları, plastik yemeyi seven bir solucan türünün geri dönüşüm alanında devrim niteliğinde bir potansiyele sahip olabileceğini belirtiyor. Zophobas morio, yaygın olarak bilinen adıyla süper solucanlar, plastiğin temel bileşeni olan polistirenden oluşan bir diyetle hayatta kalmanın yollarını bulmuş durumda. Araştırmacılar, bu solucanların bağırsaklarında bulunan özel bir enzim sayesinde plastiği sindirebildiklerini düşünüyor.
Araştırmayı yürüten isimlerden Dr. Chris Rinke, bu bulgunun geri dönüşüm alanında yeni bir dönemi başlatabileceğini vurguluyor. Rinke, “Süper solucanlar, adeta küçük geri dönüşüm tesisleri gibiler. Polistireni ağızlarında öğüttükten sonra, bunu bağırsaklarındaki bakterilere sunabiliyorlar,” şeklinde ifade ediyor.
Queensland Üniversitesi’nden bilim insanları, bu araştırma kapsamında üç farklı solucan türüne üç hafta boyunca değişik beslenme rejimleri uyguladı. Bu deney sonucunda, polistiren ile beslenen solucan türünün kilo aldığı gözlemlendi. Araştırma ekibi, süper solucanın bağırsaklarındaki enzimler sayesinde polistiren ve stiren hammaddelerini etkili bir şekilde sindirebildiklerini ortaya koydu. Polistiren ve stiren, otomobil parçaları, izolasyon malzemeleri gibi birçok üründe yaygın olarak kullanılmakta.
Seri Üretim Beklentisi Yok
Araştırmanın sonuçlarının, gelecekte geri dönüşüm tesisi olarak faaliyet gösterecek dev solucan tarlalarının oluşturulmasına yol açması şu aşamada beklenmiyor. Bunun yerine, solucanların bağırsaklarında bulunan enzimin tespit edilmesi ve geri dönüşüm amacıyla bu enzimin seri üretimine geçilmesi hedefleniyor. Microbial Genomics dergisinde yayımlanan çalışmaya göre, bu yöntemle plastik önce mekanik olarak parçalarına ayrılacak, ardından özel enzimler kullanılarak yok edilebilecek.
Dr. Rinke, “Bu reaksiyondan elde edilen maddeler, biyoplastik üretimi için diğer mikroorganizmalar tarafından kullanılabilir,” diyor. Geçmişte bazı araştırmalar, belirli solucan türlerinin polistireni tüketebileceğini ortaya koymuştu. Ancak Avustralya Ulusal Üniversitesi’nden Profesör Colin Jackson, mevcut çalışmanın diğerlerinden bir adım daha ileri gittiğini belirtiyor. Jackson, “Bu araştırma, süper solucanların bağırsaklarındaki enzimin moleküler düzeyde plastiği nasıl erittiğini anlamamıza yardımcı oluyor,” ifadelerini kullanıyor.
Bakteri ve mantarların plastiklerin çözülmesinde kullanılabileceği yönünde de çalışmalar mevcut. Ancak birçok uzman, bu tür tekniklerin ticari açıdan verimli olacağına dair şüphelerini dile getiriyor. Profesör Jackson, “Bu gibi araştırmaların kapsamı ve pratikte uygulanabilirliği her zaman karmaşık bir süreçtir. Çünkü plastik sorunu oldukça büyük boyutlarda ve ekonomik açıdan bakıldığında, plastiği üretmek son derece ucuz bir süreç,” diyor.
News
